Kul Oldu Şiiri - Necati Çavdar

Tükenmez zannedip,
Kusagina kul oldu
Solmaz diye,
Bir dilberin etegine kul oldu
Gelmedi aklina ihtiyarlik,
Sözlerine gözlerine kul oldu
Bitmez diye,
bir aganin parasina kul oldu
Beyni fikri felç oldu da,
Bir soytarinin sözlerine kul oldu
Kurmaz cümleyi, bilmez dili;
Bir iki “entel” kelimeye kul oldu
Bunca yil yapmaz sporu,
Hiç atmamis vücuttan teri
Sahalardakinin çalimina kul oldu
Okumaz kendi çokça meth eder,
Bilemez gerçegi bir cahile kul oldu
Basi gökte, ayagi bulutta gider
Göremez aczini, benligine kul oldu
Kendini bilemeyip,
Özdeki o cevheri göremeyip
Fani, süflî arzulara,
Kararacak güneslere kul oldu