* Kül Kızılı Gül Şiiri - Fatma Doğan

KÜL RENGİ GÜL, KÜL KIZILI ŞİİR
#fatmadoğan

Rüzgar gibi esip geçti , yanı başımdan bu gece ,
şiirden kanatlarını çırptı, adı meçhul bir şairin tozlu kitabı.
Bir şiir bıraktı gökyüzünün zülüflerine, upuzun ve kül kırmızısı
Öyle bir savruldu ki dizeler, öylesine üfledi ki nefesini kızıl bir gonca gül,
hasret sahilimde koyun koyuna uyuyan,
kumdan kirpikli gözlerime ,zamanın tozu kaçtı,
yarı tatlı , yarı acıydı belki şiiri, ama en çokta ciğerimi dağladı, şiirin kızıl külü.
Gözyaşlarım, yağmurdan daha ıslak ve daha şeffaftı, aktıkça aktı, aktı aktı,
Tümü siyah ,beyazdı galiba en güzel anılarımın.
ve sağnak sağnak yağdı denizlerime rengi akıp giden yılgın hatıralar.
Dalgalarımın nasibine , kayaların yüreğinin tuzunu emmek düştü,
Yüreğime ise upuzun kaşkoluna sarınmış soğuk bir kış gecesinin hüznü.
Nasıl bir şiir okuttun ki sen bana, şubatın şairi?
İlmik ilmik boğazıma dizdin özlediğim ne varsa yaşama ,umuda ,aşka dair,
Al getir ne varsa şimdi benden alıp götürdüğünü bir bir.
Hadi git getir, Çölden aldığın kumumu, çölüme geri ver,
Bahçemden çaldığın kırmızıyı ,gülüme.
Gökten söktüğün yıldızı, aya.
Dalgalarımı sahilime sal,
Gideceksen git,
kalacaksan kal, eşiğimde değil ,yanımda,yöremde , gönlümde kal.
Benden çaldığın hayatımı, ellerime geri ver.
Hepsini istiyorum, şubatın şairi, alacaklıyım senden.
Ben kül kırmızı güllere küstüm senin yüzünden.
Çocukluğumla arama,şiirinin burnunu soktun.
Çocukluğumla aramda ,şimdi gözaltlarıma yerleşen mor renkli şiirler var,
Saçlarıma yağan kül rengi güller,
Ben kül rengi güllere , mor şiirlere küskünüm şair,
Şiiri seveceği bir yüreği yoksa kızıl güllerin
Şairini gömeceği bir şiiri oluyormuş ne yazık ki insanın.
(FATMA DOĞAN 07.02.2025/TURHAL)