Sonbaharın kasvet kokan akşamlarının
herhangi birinde
yağmur damlası sıradan döngüsü içindedir hayatının
kendiside farkındadır bunun
bar denen dört duvarın tahta iskemlesine sertçe düştüğünde
düşüşün şiddetindenmi bilinmez
parçalanan hayat maskesini
dibinde bulur ayaklarının
üç biradan sonra hesap sormazken zamana
akar yavaşça çalan müzikle yeni hayata
herkes duymaktadır müziği
ama sadece o anlar gürültünün ortasında
tiz kalan sesiyle teomanı belki sadece o yaşar
teomanın o iki yabancısını
Kayıt Tarihi : 28.3.2001 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!