Kul Demişler Şiiri - İsmet Murat

KUL DEMİŞLER
Anadolu benim yurdum,
Yıllarca gurbette durdum,
Ulaklardan haber sordum,
Bana garip kul demişler.

Sorma niye böyle oldu,
Diktiğin ağaçlar soldu,
Onunda miyadı doldu,
Verin gitsin yol demişler.

Günden pazar aydan kasım,
Toplanmış akraba hısım,
Cismime olarak hasım,
Ona layık çul demişler.

Gurbet ellerine vardı,
Muhannet harcını kardı,
Bedenini sedef sardı,
Teni oldu pul demişler.

İsmet Murat iken paşa,
Ak musallat olmuş başa,
Sermayesi dönmüş kuşa,
Yeri yurdu çöl demişler.