Bir mumdum eridim gerçeğin karşısında,
Bir damla suydum okyanusa döndüm varlığında,
Pervaneydim ışığını ararken tutuştum aşkınla,
Bir gece, bir gündüz oldum, ruh aradım zaman içinde.
Saki kullar gördüm, içmeden sarhoş,
Nice sarhoşlar gördüm, mey bilmez.
Güz bilmez ağaçlar gördüm, yapraksız,
Ben kuş idim o dallarda, hep bahar, hep yeşildik
Kim der ki ben bilirim gerçeği, beni bilir?
Kim der ki ateş benim, su benim, köz benim?
Ben derim ki har benim, derya benim, kül benim,
Soracak soru çok, ben miyim tek meraklı divane?
Mine Yılmaz Sevinç
05.Eylül.2022
23:30
Kayıt Tarihi : 30.5.2025 00:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!