Kenarlarından çiçekler sarkan
Ve umut dolu ağır küfelerle geldi hep Beklenmeyen çağırılmayan yolcular
Taş duvarlarından yorgunluk ve huzur akan kadîm hana.
Sonra dinlendiler
Akıl aldılar bilge hancıdan ve meskun hammaldan
Arındı ve uyandılar dimağlarının bulanık ifrazat sularından
Çiçeklerini alıp yola revan olunca
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta