Küf Tutmuş Anılar Şiiri - Demlenmiş Şiirler

Gün doğuyor, ama içim hâlâ karanlık.
Aynı gökyüzü altında bin parçayım.
Zamanın elleri dokunamaz artık bana…
Ne dünden eser var, ne yarına dair bir anı.

@demlenmisSiirler

Ne bir dostluk isterim, ne de bir akıl,
Sevgiler tükendi, hepsi yavan, hepsi yoksul.
Sadece bir yalnızlık kaldı bana,
Küf tutmuş hatıralar,
ve kara demlikte posası kalmış çaylar…

@demlenmisSiirler

Gözlerinde bir yangın vardı,
Ben geçerken tutuştum farkında olmadan.
Meğer bizimkisi aşk değilmiş.
Birbirine benzeyen iki uçurum,
Yaklaştıkça uzaklaşan iki kıtaymış.

@demlenmisSiirler

Adını andığımda titriyor harfler,
Dudaklarımda sessiz bir veda asılı.
Zaman geçmedi aslında, sadece sen eksildin.
Ve boş kalan yanım, her gün seni yeniden yakıyor.

07/07/2025
02:25 #Wahran
@demlenmisSiirler
(419)