Kudüs Şiiri - Sevde Kocaman

Kalem sustuğunda tüfek konuşur,
Bir ağıt yakılır, küller boğuşur.
Kudüs bir kandildir, sönmez ebedî,
Ona bakan bilir: Direniş yeminî.

Ne duvar yıkar bu kudreti, ne tank,
Ne de utancın içinde susan ahlak.
Bir gün döner elbet adalet geri,
Kırar zincirleri mazlumun eri.

Ey insan! Korkma, ses ver bu yangına,
Gönlün de girsin Kudüs’ün bağına.
Çünkü bir gün gelir, hesap sorulur,
Ve o zaman susanlar da vurulur!