Bin dokuz yüz on sekiz, gün geceye dönmeden
Kaplar derin yaralar parça parça şimali
Parıldayan güneşin ışıltısı sönmeden
Kanayan bir resimdir şarkta günün zevali
Kudüs anla ümmetin yaşadığı bozgunu
Şanlı millet doğrulur, bir gün alır dizgini
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta