Küçüktüm fazla küçüktüm anlatamıyor, anlayamıyordum, ben acının dizimdeki yaralar olduğunu sanıyordum. Ağlamanın 2 damla gözyaşı.. Küçüktüm hayatın basit bir oyun olduğunu düşünecek kadar fazla küçüktüm..
Küçüktüm yalnızlığın sınıf sırasında tek oturmak olduğunu sanacak kadar fazla küçüktüm, çaresizliğin simit alacak paramın olmaması zannedecek kadar fazla küçüktüm..
Otururdum o okulun sarı duvarlarına, aklıma bişey gelmezdi çünkü düşünemeyecek kadar fazla küçüktüm..Ne derdim vardı ne tasam çünkü ben o zmanlar derdin okuldan eve yürümek olduğunu sanacak kadar fazla küçüktüm..
Seviyordum Küçük, fazla küçük olmayı, mutluydum öyle ben.. Küçük bisikletim özgürlüğümün simgesiydi..
Şimdi dört koldan sarılı acılarla etrafım, mutluda değilim.. Düşüncelere boğuluyorum.. ne uyku var gözümde, nede yaşam arzu..su.. Fark etmeden, fark ettirmeden ölüyorum..Sessizce..Yavaş yavaş..
Doğan EserKayıt Tarihi : 4.10.2011 19:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!