Küçük şeylerdi içimde büyüttüğüm
Bir kelebek kadar yaşardı yine
Sonsuzluğa yolcu ettiğim!
Anlatılmaz olurdu çoğunda
Gözyaşlarında yaşardı ama
Sel olmak vardı sonunda.
Coşkun ırmaklara karıştığı gün
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta