Küçük ve mızmız bir çocuk edasıyla uzandığım kanepede
ne kadar da SEN varsın..
Su içitiğim bardağın kenarına iliştirilmiş dudak sensin,
ürkek adımlarla yürüdüğüm odada senin ayakların dolaşıyor.
Gözümü dikip baktığım duvardaki tabloda senin gözlerin var.
Yediğim ekmeğin içinde sen,uyuduğum uykunun her yanı senle dolu..
Yani ben gülüm..
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
