Kızım Ayşe Feyza…
Daha, iki buçuk yaşında…
Annesi bırakınca onu yatağına…
Hemen kalkar telaşla…
Gözlerinin içi güler...
Ve tebessümle yarım yamalak şöyle der:
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;