KÜÇÜK EMEL'İN RÜYASI
Bir bahar sabahıydı.O masmavi küçücük gözlerini yumuşturarak,
Bir kelebeğin peşinde sapsarı saçlarını rüzgarlara bırakarak koşturup duruyordu küçük Emel.
Çiçeklere konmuş olan arılar vızıldıldaşıyor,bütün ihtişamı ile kuşlar çikirdeşiyor,çok yakınlarda bir derenin ninni gibi gelen suyunun hışırtısı ortama ayrı bir renk
Katıyordu.
Yorularak bir ağaçın dibine kıvrılıp,uyuyakaldı küçük Emel.Tatlı bir rüyanının tam ortasında buldu kendisini.Rüyasında pamuk gibi bembeyaz bulutların üzerine uzanmıştı.Gökyüzü alabildiğince mavi,yeryüzü
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta