kış geceleri bu sokaklarda kimseyi göremezsiniz
bu ayazda sıcak kanepelerde uzanmak gerek
kafamda bir çivi çakılıyken ben uzanamıyorum
gözlerin rüyalarıma giriyorlar çıkaramıyorum
uyumazken bile rüyalar görüyorum
tenin gerekmez
cismin gerekmez
hatta suretin
resmin gerekmez
bir kağıda adını yazar bakarım
ben yine uyurken seni sayıklarım
gece uykudan uyanıp bir sevda şarkısı yazdım
şarkımı hiç kimse dinlemeyecek
ben yazılmış en güzel şarkıyı yazdım
bu en güzel şarkıyı hiç kimse bilmeyecek
yazdıklarımı senin gözlerine saklayacağım
kaderime isyan edeceğim
seni bana çok gören
hüzünlerimi kabullenip bir köşede
sessizce seyretmeyeceğim
insanların bana yakıştırdığı hayatı
ben artık yedi günün beşini seviyorum
gündüzün güneşini
senin neşeni
ben artık gündüzleri seviyorum
en yaman düşmanım geceler
kendimden kaçarken seni gördüm
bir selvinin gölgesinde ağlamaklı
benim gibi kaçmaktan yorgun
nen var diye sormak istedim sormadım
bir köşede gizlenip seyrettim hüznünü
bir gün gelip omzuna konmadım
benim korktuğum tek şey gözlerin
hüzünlü bir bakışın ağlamaklı sesin
yeter benim dizlerimin titremesine
kurşun ağırlığında heyecansız öpmelerin
merhamet et korkularıma
gülmelerin dağ başı sessizliği
sormasınlar bana sensizliği
al bu başımdan çaresizliği
tarif edemem kimsesizliği
bezmimde kandiller gibi ışıldar
gülmelerin dağ başı sessizliği
bezmimde kandiller gibi ışıldar
çeker çıkarır beni bu dardan
sormasınlar bana sensizliği
hasretinden ruhum haberdar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!