Uyuyordun Küçüğüm
Ay ışığı vuruyordu güzel yüzüne
Teninde süzülen gün ışıkları,
Bir fırtına çıkartır en küçük isyanları
Bastırır dualarla o en büyük duyguları
Sen büyüyordun küçüğüm
Gökyüzü değiyordu burnunun ucuna
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta