Küçücüktük müydük? Şiiri - Kenan Arman

derin saadetler içip bütün susuşlarda
küçüklüğümüzün ağzına biberler sürdüktü
cevaplar hazırlarken annemiz mutfağında
kapayıp gözlerimizi birbirimizi öptüktü
dikenli teller en nadide parçası koleksiyonlarımızın
dururdu mayın tarlalarımızın kenarlarında

ne komik; yüreklerimizi birbirine düşürdüktü

eğri yollarda ağzımızdan kayan patikalarda
ellerimizde hüzünler yalnızlığı yürüdüktü
bayram törenlerinden dönen çocukları öpüp
ağustos gecelerinde seviştiğimizi düşündüktü
ağrıyan tik tak biriktirmesiydi zaman
avuçlarımızda çizgi halinde kanardı günler

ne yalan; biz hep ağlayarak güldüktü...