Ay ışığının yakomozlara küstüğü bir yerdeydim kuzum
Kaç gece dalgalarla kıyıya vurdu ruhum
Usta bir heykeltraş gibi yontarken rüzgar düşlerimi
Yalnız ve yalnız Yaratıcının adıyla başlayan cümleler
Gökyüzünden bir haberim kaç gündür
Pencereden giren hava kadardır aldığım nefes
Bahar yokluğun beni deli edecek
Kayalıkların, kaldırım taşlarının arasından çıkan bir çiçek gibi gel...
Perdelerin arasından sızan güneş gibi
Yıllardır beklediğim bir haber gibi gel...
Göğün mavisi doluyor bir mürekkep gibi kalemime
Göğü yazmalıyım diyorum, göğe yazmalıyım
Bir toz bulutu gibi büyüyor dağlar gözlerimde
Yeşili yormamalı gözlerinden süzülen ışıklar
Ürkütmemeli bakışların mavileri
Ağaçları ve denizleri gözlerimden gizliyorum
Güneş her zaman her yeri
Yetmiyor aydınlatmaya
Her çiçek her bahçede açmıyor mesela
Her meyve her dalda yetişmiyor
Olmuyor işte
Herkes aynı anda yaşamıyor baharı
Yüzüme kimin gözyaşı dökülüyor
Kimin bu sıkışan kalp bendeki
Kimin acısı bu hissettiğim her bir parçamda
İçimdeki bu sıkıntı kimin ahı bana
Bir ömüre bir ölüm sığmıyor
Bunun en az üçü var,beşi var
Bir insan bugün bir yüze sığmıyor
Ondandır hepinizin en az iki yüzü var
Bir kalbe bunca duygu sığmıyor
Ve sizde hırsın büyük bir yeri var
Madem karanlıktır dersin gökyüzü
Var git kendi göğünden yıldızlar getir
Bekleme her şeyi de kuru topraktan
Yoksa çiçeği ,git kendi bahçenden devşir
Filizlensin toprağın bir gülüşünle
Canlansın yaprağın her nefesinle
Siz,
Siz sevgili küçük kar taneleri
Ne gerek vardı beyaza boyamaya her yeri
Hayır tam unutmuşum,kafam rahat
Çünkü bilmeden özlem duyamazsın
Baharlar renklerini küsmüş sana
Küsmese mor yoncalar saçardı kapına
Küsmese şayet
Yapraklarını savururdu yüzüne
Yağmurlarla yıkardı ruhunu
Ve okşardı başını rüzgarlarıyla
Ahh Orenda
Yorgun ve yaşlı kadın
Demek son hasadını sana kaldırmak düştü zamanın
Neden sanki öylece kora basarsın ellerini
Şimdi nasıl geçireceksin yüzümdeki gözyaşı izlerini
Ah inatçı kadın,ah ki durbilmez ümitperest
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!