Kübik Kazım Şiiri - Ahmet Baris Ay

Arsız vidalar coğrafyasında kalmışım bir başıma
Parmaklarımda kağıt kesikleri
Alnımda lav

Kediler kaybettikleri mavilerini düşlüyorlar
Mavi mavi

Su dökülmüş alevin üstüne
Ortalıkta sönmüş mum kokusu

Kadınlar ölüyor pembe göklere doğru
Saçlarında asılı kalmış
Kırık tarakları

Terliyor çocuklar oynamaktan
Küçük adımları
Tarlalarına saplanıyor

Mürekkebe banmış ayakların
Beyaz sayfalarda izleri
Ürkütüyor
Gecenin akreplerini

Eski ördüklerini hatırlıyor örümcekler
Ağlıyorlar sessizce ağlarında

Mikroplarda bir tatlı telaş
Yarım metre ötede
Buludundan henüz düşmüş bir damla

Farkındayım
Hiç üşümezler
Terlik altında can veren böcekler

Al eline sen de bir makas
Yaptıklarını kes!