-Ben bile kendimi anlamazken, beni çok anla, beni çok sev.
Beynimin kozmik odalarında gir. Yüreğimden sana sonsuz sevgiler bulacaksın.
-Onsuzluğu var et sevi izinle.
Kozmik algılar gölgesinde soyunan soyut tümlüklere aşktan giyinik özlemlerini ekledim.
-Yaranın yetimiydim. Yıllarca bir yara üstüne üst benliğimi kullandım.Kırpıntılar beni sana getirdi.
Yalınlığın, yalnızlığımın gerçekliğini arıyordu. Ben aramayı arıyordum kozmik hecelerin pranalarında. Bilinmez olmayı düş yapmak istedim.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
