Kozadan Kelebeğe Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Örülmüştü koza artık,
Tırtılken kelebek olacaktık
Kaçarı yoktu.
Nafile çırpınışların
Aksi sedalarıyla sarhoş oluyorduk.
Her biri kalbimizle beynimiz arasında
Gidip gelen,
Bir küçük tatlı kazalar silsilesine
Sebep olan
Argümanların hayal yanıydı.
Ne kadar seversek o kadar iyi
Diyorduk ,
Ne kadar acı çektiğimizi görmeden.

Kozadan çıkan kelebeğe de
Kader kendi örümcek ağlarını örmüştü,
Çok önceden başlamıştı çalışmalara.
Zaten kelebeğin ömrü ne kadar ki,
Demeyecekti?
Kelebeksin diye aşkını önden teslim etmiyordu
Hayat ,
Herkes bedel ödüyordu hayatta,
Japon kiraz ağaçlarına
Konması işten bile değildi belki
Ama olmuyordu,
O çiçekten o çiçeğe gezmesinin
Mümkünatı yoktu.
Hayat herkese ayrı serzenişlerle geliyor,
Herkesin şiltesini farklı hazırlıyordu.

Mine Yılmaz Sevinç
21.Ağustos.2022
11:10