Koyun Sürüsü Şiiri - İlhan Dağdeviren 2

Hayatta başarılabilecek bazı şeyler vardı
Hayallerin şimdi sadece kemiği kaldı
Gerçekleri bile sadece yalanı andı
Millet koyun sürüsü gibi çobana baktı
Acısıyla, ekmeğiyle boğulup kaldı
Boğulmak o zamanlar doğaldı
Acıların yerini duyarlar aldı
Hakkı savunmak kasaba kaldı
Sürü aynı yolun yolcusunu asmalıydı
Onları öldüreni kutsamalıydı.
Bu dönem ne yazık ki böyle olacaktı.
İnsanoğlu üretmeyi bırakmıştı.
Bilimi başkalarına bıraktı.
Hatta düşünmeyi de bıraktı.
Her şeyin bir sonu vardı.

Sonu olan her şey yeniden başlayabilirdi
Acısı olan her şey yeniden savaşabilirdi
Bencil insanlar her şeyi izleyebilirdi
İyi insanlar arkalarından vurulabilirdi
Kötü insanlar yalanlarıyla konuşabilirdi
Koyun sürüsü uçuruma doğru gidebilirdi
Ölmek belki de yaşamaktan iyi olabilirdi.

Dinlemek belki de bu dönem aşırı zordu
Yalanlar doğruya karışmış anlamak zordu
Koyun sürüsü doğasına alışmış aklı boştu
Giden suçlu yalanlarla kalan haklı olmuştu.
Savaşan terörist, izleyen vatandaş doğmuştu.
İnsanları karalamak beşerle bir olmuştu.
Alçaklık moda, ahlâksızlık özgürlük bulmuştu.
Bu dönem, yaşayanları beşiğinde boğmuştu.

Anlamak zor olabilir beni
Özellikle koyun sürüsündeysen
Duymak zor olabilir beni
Cahilliğin konserindeysen
Gerçek duyulamayacak dimi?
Kendini kendin hapsetmişsen
Belki bu son söyleşi
Ölüm yanı başında gezinirken.

Hayatım eskidi, hayalim kesildi.
Yalan haberler, ölü cesetlerle.
Koyun sürüsü haklı değildi.
Yoldan sapanlar, üzerine basanlarla.
Artık kasaplar etimizi kopardı.
Değerimiz bir kemik kadardı.
Dinleyenler, savaşanlar olmadıkça.
Koyunlar menfaatine kadar dinler
Ölüyü bekletir canlıyı gömerdi.
Böyle koyun sürüsünde kaldıkça.
Yaşam bir soğan kadar ucuzdu.
İnsan ölüsünden daha ölüydü.
Koyunlar düşünmeye başlamadıkça
Bu yollar en iyi yollardı.
Dinlediler kasaplarını gördüler
Yiyecek olarak yetiştirildiklerini

Kolay değil mi? Düşünmeden yaşamak.
Güzel değil mi? İzleyici olarak kalmak.
Zor değil mi? Acıyı anlayamamak.
Utanmıyorsun değil mi? Gidenleri unutarak.

Kolay yolu korkaklar tercih etti.
Koyun sürüsü gitti geldi
Geriye gitmeyi ilerlemek sandı
Geçmişte yaşayanlar utanırdı
Unutmak bu kadar kolay mıydı?
Koyunlar için bu doğaldı
Demiyordum artık yeterdi
Onlara ihtiyacı olan onlardan beterdi.
Belki bir gün güzel bir çiçek açardı.
Kasaplar insanlar tarafından ezilirdi.
O gün yaşamak çok güzel olacaktı.
İnsanlar hayata doyacaktı.
Ölüm sevdiklerini anmak için kalacaktı.
Bu güzelliği sen de görüyorsun değil mi?
Önemli olan yaşamak değil yaşatmaktı.

Her şeyin bir sonu vardı
Bir koyunun, bir sürünün
Her şeyin bir başlangıcı olacaktı
Bir uyanışın, bir güzelliğin.