Köyümüz Ambar Şiiri - Resul Civcik

KÖYÜMÜZ AMBAR

Sidemara ismin ile şehirsin
Seni çok özledik köyümüz Ambar
Kavuşmak isteriz ama tehirsin
Seni çok özledik köyümüz Ambar

Unutmayız adın hergün sözleriz
Gurbet elde haberini gözleriz
Yol sokaklarını t/aşın hisleriz
Seni çok özledik köyüm Ambarım

Hasretin içimiz yakar demlenir
Horozun ötüşür tavuk yemlenir
Tarlanda ısbatan yemlik çimlenir
Seni çok özledik köyüm Ambarım

Elde çapa ile tarlanda anam
Moturun üstünden inmezdi babam
Sana kavuşmaya yetmiyor çabam
Seni çok özledik köyümüz Ambar

Devrildi çınarlar hepside gitti
Aramızda gurbet duvardı setti
Çektiğimiz hasret bizlere yetti
Seni çok özledik köyümüz Ambar

Boşalmış evlerin dokun kalmamış
Darılmış dağların selam salmamış
Bazılar gurbetten dersin almamış
Seni çok özledik köyümüz Ambar

Unutma sılanı sakın ha derim
Açılır yolumuz bakın ha derim
Biter birgün hasret yakın ha derim
Seni çok özledik köyümüz Ambar

Ocağı yakalım koyalım sacı
İçimize çökmüş zehirden acı
Viran olmuş evler ağlıyor bacı
Seni çok özledik köyümüz Ambar

Dilimizde adın her gün anarız
Bilmiyorum sana nasıl döneriz
Hasretinle tutuşarak yanarız
Seni çok özledik köyümüz Ambar

Kabristanda ecdadımız yatıyor
Bu hasretlik içimize batıyor
Yüreğimiz gıpır gıpır atıyor
Seni çok özledik köyümüz Ambar

Şiir yazdım sana türkün söylensin
Kırlarda kelebek kuşlar eğlensin
Dağlarında koyun kuzun yaylansın
Seni çok özledik köyümüz Ambar

Resul’un hayali gitmez gözünden
Kahrolası şu gurbetlik yüzünden
Çehreni simanı silmez özünden
Seni çok özledik köyümüz Ambar
..............05.02.2012
Resul Civcik - Ayrancı Karaman