Koyu Gülümseyiş Şiiri - Nedime Köşgeroğlu

koyu bulut gürlerken güneşin pençesinde
gözyaşı pınarlarının süzgecinde
akıp-akmama çelişkisiyle..
duygu söz olup dudaktan
dökülüp-dökülmeme endişesiyle
kayboluyor ses tellerinin gölgesinde
gülümseyiş vedayı maskelercesine
nefes son bir gayretle
sönmüş alevi canlandırma ümidinde
hınzır rüzgar külleri savurma isteğinde
“keşkeler”in hüküm sürdüğü yüreklerde…
gece ayın yitikliğinde

Ağustos 2003