Koyu Şiiri - Şair Angelus

karanlık, çok karanık
göremiyorum önümü
gel yanıma, korkuyorum tut elimi

dumanlar yükseliyor bir şehrin üzerinden
ağlıyor çocuklar, yok ki duyan seslerini
gözlerindeki yaşları silen yok
uzun zaman oldu görmeyeli babalarını
uzun zamandır bekliyorlar okula gitmeyi
gün geçtikçe uzaklaşıyor hayat onlardan
kaybediyorlar birer birer sevdikleri şeyleri
önce çamurdan yaptıkları oyuncaklar yıkıldı
sonra aileleri ve hayalleri

karanlık, çok karanlık
göremiyorum önümü
yok ki gören gözyaşlarını
yok olan umutları

bilmiyorlar neden, niçin