Köy Şiiri - Yorumlar

Maalesef seçimden seçime siyasilerimizin uğradığı yerdir köy gönülden kutlarım kaleminize yüreğinize sağlık
Mesut Özbek

böylesine duygu ve his dolu şiir yazan kalemi
duygulu yüreğin coşkulu anlatımını ve verilen emeği kutluyor başarıların devamını diliyorum

Kekik kokan yaylada dertli bir kaval sesi,
'Kangallar' gözlerini şimdi dört açacaklar.
Sessizliğe renk katan bir kuzu melemesi
Ve rüzgârla 'Huu' çekip, 'sema' yapan başaklar...

Gün batarken dönerler, köy halkı, teker teker,
Buram buram ter kokar şimdi çeşmenin başı.
Akşamların hüznüyle, sanki boynunu büker
Tepenin eteğinde garip bir mezar taşı.


Sevgili dost,
İzniniz olursa şiirlerinizi antoloji listeme almak istiyorum.
Bundan da onur duyarım.
Siz de şiirlerimi antoloji listenize eklerseniz sevinirim.
Şimdiden teşekkür ve şükranlarımı sunuyorum.
Sevgi ve saygılar sunuyorum dost kaleme.....

KÖY; sessiz insanların göğe yükselen sesi,
Hiç uçmamış kuşların, 'kuşkonmaz'dan kafesi.
KÖY; güneşin altında, kavakların gölgesi,
Yaşananlardan yüce bir yaşam felsefesi....

tebrikler muhterem

bizim de köyümüz var, gitmesekte, kalamasakta evimizin yokluğundan ötürü, ama köy hayatı bir başka güzel .. bizler biraz olsun yaşadık ama ya çocuklarımız..
çok güzeldi teşekkürler Ünal hocam..

doğanın doğallığında alıp yapaylığın içine attı bizi düzen ne azık ki o yapaylığın içinde yaşıyoruz köye hasret memlekete özlem ama iyi ki böyle şiirler var bizi içine çeken bir dem de olsa kokusunu burnumuza getiren şiirler var yani siz iyi ki varsınız hocam sonsuz sağ olun...

köy yaşamından acısıyla,tatlısıyla
kutlarım
namık cem

Bilirim Ünal Bey, bilirim...
Hiç bilmesem, mesleğimin ilk altı yılında çalıştığım köyü bilirim..
Çoban köpeklerini gece yoldaşı... Uzaktaki bir evin solgun ışığını komşu... Meleyen kuzuları, sığırları 'bereket' gibi algıladığım o köyü..
Saf, temiz insanlarını... Yalan söylemeyi beceremeyen çocuklarını.. Her sabah şafakla uyanan ve tarlasının yolunu tutanları o çalışkanlığı hiç unutamadım ki?
Köyü anlatan çok hoş bir şiirdi yine.. Kutlarım Ünal Bey, Dostum.......

Yanmış da susuzluktan, bir damla sevgi bekler
Gözyaşından sağnaklar görmüş köy toprakları.
Rüzgârla ürperirken kan rengi gelincikler,
Güneş, bin bir umutla parlatır yaprakları.

Kekik kokan yaylada dertli bir kaval sesi,
'Kangallar' gözlerini şimdi dört açacaklar.
Sessizliğe renk katan bir kuzu melemesi
Ve rüzgârla 'Huu' çekip, 'sema' yapan başaklar.


Nasıl güzel bir anlatımdır bu hocam, önünüzde saygı ile eğiliyorum..

Çok bilmiyorum köy yaşantısını.Ancak o kadar güzel anlatmışsınız ki gözlerimde canlandırabilmeyi başardım.Güçlü kaleminizi kutluyorum.Saygılarımla..