Bazen sade yalın ayak, her şeyi arkada bırakarak
Caddeleri yararak, yolları katlayarak
Tozu dumana katarak koşmak istiyorum.
Kollarımdan hız alıp, göğsüm çekik,
Başım dik, ayaklarımda mekik
Her adımda bin bir metrelik
Bir maraton koşmak istiyorum
Dişlerimi sıkarak, hislerimi yutarak
İçimden bağırarak hırsımdan ağlayarak
Gemileri yakarak tozu dumana katarak
Koşmak koşmak istiyorum
Sağa sola bakmadan, ardı, önü takmadan
Gözlerimi açarak, kıvılcımlar saçarak
Ve meydan okuyarak koşmak istiyorum
Engelleri takmadan, çakıllardan kaçmadan
Dikenlere basarak ayaklar kanayarak
Acıları takmadan, koşmak istiyorum
Rüzgârlara çarparak, gökyüzüne bakarak
Sırılsıklam yağmurda buharlar soluyarak
Öfkeden kudurarak koşmak istiyorum
Dere tepe demeden, ova oba bilmeden
Ormanları koşarak, tepeleri aşarak
Dağlarla boğuşarak koşmak istiyorum
Elvedaya bakmadan, hiçbir iz bırakmadan
Kosa kosa ufalarak, bıkmadan usanmadan
Güneşe varana dek koşmak istiyorum
Kayıt Tarihi : 19.2.2018 08:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!