Gel ey insanoğlu sende çök,
Ne sevdalıları ağırladı bu köşk
Bazen düştü gözümüzden damla damla yaş,
Ve bir ufak bitirdik devrilirken saatler yavaş yavaş.
Bazen uykular düşer gözümüzden uyumak üzreyiz
Bir köşk sevdası sarmış bizi yolunda yürümekteyiz
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var