Köşeler Şiiri - Zafer Uğur

Mavisi, yeşili ile renk renk köşeler,
Her çıkmazda, her sokakta son köşeler.

Pembesi, moru ile oyalı köşeler,
Göz nuru işli çevreleri köşeler.

Mahkûmun voltası adım adım köşeler,
Günler tespihte tek tek düşen köşeler.

Hülyâlar sınırsızdır, gözlerde köşeler,
Bir hakikat binbir hayâli köşeler.

Gözlerden akan damlalardaki köşeler,
Beşikten mezara bir ömrü köşeler.

Gönüller yol bulur, engel mi hiç köşeler?
Ruha değil, maddeye settir köşeler.

Bir âh, gönülde saklı bin derdi köşeler,
Çile kaderse, sabır onu köşeler.

Söz yayda bir ok, sükut sadakta köşeler,
Bir lâtife birçok gerçeği köşeler.

Bir fotoğrafta dile gelir de köşeler,
Bazen bir hâtıra bir ömrü köşeler.

Kadın, erkek yaşlı yüzlerdeki köşeler,
O çizgiler tek tek yılları köşeler.

Adım adım, basamak basamak köşeler,
Her adımda yorgun umudu köşeler.

Kimi yalın dostlukları sarar köşeler,
En içten anları da riyâ köşeler.

Bir bizim dilimizde mi kaldı köşeler?
Doğruları bile eğriler köşeler...

(1983-2004)