Yine rutin herşey,sıradan bir meskendeyiz.
Yürüyorum ayaklarımın mecalinin yettiği yere kadar.
Kaldırımlara çaresizlikler musallat olmuş
Köşede bir sokak çocuğu,gözlerinde nefret!
Bedeni yara bere içinde kaderin pisliğinden,
Gözleri ışıl ışıl hiç sönmemiş umut ışığı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta