Kelimelerden korkuyorum, şiirlerin ağlatmasın dan ve günün bu saatinde şair olabilmek yoruyor insanı. Düşünki göğe uzanan ellerimiz yoruldu artık, düşünki yaprak bile şikayetçi değil buruşup solmasından. Gittikçe azalan gün batımı, mor karanfiller, uzak tutun benden ışığı o gelene kadar, hiç bir soğuk hava dalgası çalmasın kapımı. Dişini dişime tak sevgilim her yer balçık..
Kapı eşiklerine takılıyorum, değişmek den korkuyorum, kapı eşiklerinde uyuyorum.Sular bulanık, kafam kadar bulanık..
Ağzım dolu, bu şiiri de sen okur musun
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta