Körkütük Aşk Şiiri - Müslüm Bayram

Çiçeklerin tanrıçası flora
Yine eskisi gibi esintilerinle estim
Sürüklendim uzaklardan hasret kaldım
Issız vadilerin ışıltılı güneşine
Tüm hücrelerimle gülüşüne.

Hadi gülümse!
Çöl susuzluğumu doyursun gülüşlerin
Vadilerde yankılansın sesin
Şenlensin gönül sofram.

Öyle bir gülümse ki…
Dünyalar benim olsun
Açan çiçekler dursun
Eşlik etsin gülüşüne
Yaralı bitkinliğime
Şifa niyetine dokunsun
İnlesin bestekâr!
Bir zamanlar olduğu gibi
Yine...

Esintisiyle gülüşlerin dinletisinde
Bak nasılda sakin sessizler
Arı vızıltısı dahi yok...
Bal kapağı örtüsüyle
Yapraklarında çiçeklerin.

Ruhlarıyla dem alırlarmış öğrendim
Hoş kokularının güzelini soluyarak
İlhamınla açan çiçeklerden tat
Gül rengi gamzelerine
Damıttığım şiirlerim.

Öpülesi bal özlü kadehlerin
Ne hoşmuş kırmızısı al rengi
Çöl yalnızlığı şavkıyla gözlerime
Gizemiyle parıldayan
Can suyum serapmış.

İzdüşümü esintileriyle çırpınan kalbim
Kayıp zamana mıhlanmış ey körkütük aşk!
Can çekişir al damlalar dökülür
Eşiğine kapaklanır öpücüğüm
Aşk ölür.