Ayrılıkla aşkı karıştırdın, acı oldu.
Yaşardı gözlerim bak yine sen dolu.
Bıraktım kendimi kendi haline.
Kaçmak çare olsa ecelden korku niye?
Seninle bir ömrü tükettim sensiz bir şekilde.
Ölümün olduğu bir dünyada ışığı toplamak niye?
Işık senden mi gelir, sen misin ışık?
Oruç bozdum gözlerinde, kalbim tanık.
Sensizliğin gecesi indi her sabah yüreğime.
Saçlarında bir damla su olup akmak istedim tenine.
Hatam da sendin affeden de…
Önce gözlerimden kalbime girdin,
Sonra kalbimden gözyaşı olarak indin gözlerime.
Ben hayatımın odak noktasına seni koymadım.
Sendin benim odak noktam.
Fazladan da fazlaydı senin o az sandığın yaram.
Neyim, ne değilim farkında değildim.
İnancım kör etmişti beni, inandığım kör etmesin.
Dudaklarınla mühürleseydin dudaklarımı konuşmamı istemiyorsan.
Biz gerçektik, hayat ise sahte aşklar üreten bir kalpazan.
Sen hırpaladın, gözlerden aktı aşkın kanı.
Ben bir meleği sevdim, belki bu yüzden Tanrı yasak kıldı.
Büyüdükçe sevgiler azaldı.
Ya da sevgiler azaldıkça ben büyüdüm.
Anılarım büyüdüğünde mantığım oldu çözülmesi zor bir düğüm.
Anılar büyüdükçe hayaller küçüldü.
Tanıdığım insanlar çoğaldı,
Anılarım kaldıramadı bu yükü.
Yeri geldi anılarımdan kaçtım,
Yeri geldi anılarıma koştum.
Anılarım iki farklı beni içine alan tek bir kostüm.
Matem, kasvet, sitem hükmü giymişti satırlar.
Adını yüreğime çivilemiştim,
Her satırda gurbet dolu bir hasret mektubu var.
Velhasıl senin olmadığın her yer gurbetti bu yüreğe.
Dilek ağacına kayan yıldızları bağladım, belki dönersin diye.
Göster, gökyüzündeki hangi yıldız kayarsa dileğim kabul edilir.
Anladım ki ben Müslüman’ım; ama dileklerim kafir.
Dize geleceksin düze indiğinde.
Dert mi yaşadığını sanıyorsun, gel de biraz beni dinle.
Yüreğimi lime lime etsen de yolum oldu bir kere adımlarının izi.
Dünyaya bir şair daha gerekliymiş, belki bu yüzden ayırdı Tanrı bizi.
Kayıt Tarihi : 29.3.2020 20:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
