karanlıktı, tam hatırlamıyorum
uçuyordum kanatlarım yoktu...
denize yakın geldim içinden çıkan olmadı
sonsuz kere tanrı
ve sayabildiğim kadar çınar ağacıyla
bir de bebek ağlaması vardı ki
bütündü dünya ya da hiç olmamıştı...
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta