Hayat suyu boşalırken ana rahminden
Yaşama alışık göbek bağım gömülüyor topraklara
Nefesim
Soluğan atın ciğerlerinde
Güneş diz çöktürüyor silik karanlığa
Kan öpüyor dudaklarım
Dört mevsim kuşağı yalnızlığım
Sığınıyor
Gölge titremelerine
Zaman argın
Akreple yel kovan koşuşturmalarına
Bir sonraki güne uzanan parmaklarım tutuklu
Zemheri gecelere
Korkulu düşlerim
Gözlerimin açık kaldığı her ana
Medeniyet tarlasına serilmiş döşüm
Kanamalı diken batımlarına
Umudum ümitsizliğimin gerisinde
Kurşun atımlarına
Var diyorum yarına
Bir şeyler var
Kulağımın duymak istemediği ses titreşimlerinde
Gün
Yine isterik
Ölümün kan kuyusu kokularına
Yangın sıvanırken yaşam duvarlarına
Kayıt Tarihi : 29.9.2012 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşama alışık göbek bağım gömülüyor topraklara..inan bu siir cok güzel..yalniz bir sorun var, bu siirin güzelligini okumadikca siirsever, bu siir basligi ile farkedemez!
Bu güzel çalışma ile karşılaştım.
Tebrik ederim
Yaşayacaklarınız,
Yaşadıklarınızdan daha renkli,
Daha hareketli,
daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüzü tebrik eder
Sağlık Afiyet Başarı dolu bir ömür
Yüce Rabbimden niyaz ederim
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
TÜM YORUMLAR (13)