Uyanırım birden, biter uykular,
Başlar delirmeler, başlar korkular.
Sarar her yanımı, sarmaşık gibi,
Korkular, içimde burgu burgular........
Beynimin üstünü, kaplayan duman,
Bir an düşünmeme, vermiyor aman.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Onlardan dertleri, kaptım kapalı,
Huzura çıkan, tüm yollar kapalı.
Arkamda, geçtiğim şüpheli yollar,
Önümde korkular, taşlı sopalı.........
yüreğimize şüpheler düşmesin insan o zaman korkar her şeyden ve güvenemez kendine bile yüreğinize,kaleminize sağlık...
Sayın ahmet Turgut Bey, son derece güzel, şiir gibi şiir anlatımınız.
1936 yılında genç yaşta vefat eden MAZLUM KENAN KÖSTEKÇİ 'nin (kaderi benzemesin) şiirleri gibi, ıstırabı derinden anlatıyorsunuz. Ben çok beğendim şiirlerinizi... Kutlarım. Hâlenur Kor
Onlardan bu derdi, kaptım kapalı,
Huzura çıkan, tüm yollar kapalı.
Arkamda, geçtiğim şüpheli yollar,
Önümde korkular, eli sopalı.........
korkular...
derinden ve içten insanı bitiren korkular...
güzel anlatım
kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta