Korku üçlemesi : iki . . .
“Yoldaşlar., ölürsem o günden önce yani”
. ,
hürriyet tepesine tırmanırken., dilimde bütün zafer marşları
birden sırtımın orta yerine girer., tank mermisi gibi bir sancı...
oysa bileğimdeki her zincir., birer karanfil açmıştı yüreğimde
ve zafer en masum çocuk uçurtmasıydı., göz bebeklerimde…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta