'Kendimden bir o gittiğinde korktum....ah bir de hatırlarken hala....”
KORKU
önce tül perdenin arasından sızdı
sonbaharın son ışık hüzmeleri
soluk ve duvarda yüzleri unutulmuş
çerçeve içindekileri okşayarak geçti.
ürküyorum / uyanacak anılar içimde
istasyondan kalkan son tren çığlığında
yere düşen o ipek mendilden
-ki orada yitirmiştim sesimi
bir umut daha paslanacak
oksitlenmiş kolyenin gölgesine
oysa hüznü dolu dolu yaşayan
ne çok aşk emanet bırakılmıştı
sırtımdaki çeyiz sandığımın üzerine
-ki en eski ceviz ağacından hediye
ve ışığın korkusuna havalanacak
turkuvaz boyunlu üç güvercin
gövdemden...
30-01-2004, 15:26
Tansel YegenKayıt Tarihi : 9.4.2004 12:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
umutlarımızın solmaması temennimle..
kutlarım dizelerinizi..
Suna Doğanay
''bir umut daha paslanacak
oksitlenmiş kolyenin gölgesine...''
tebrikler sn.Yegen...
sevgiler..
TÜM YORUMLAR (18)