Korktum Şiiri - Hasan Toz

Korktum...
Kaybetmekten çok üzülmekten...
Sevilmekten çok, terk edilmekten...
Ve yine korktum...
Her yattığımda, sensiz geçecek günleri düşünmekten...

Üzüldüm...
Böyle sessiz sedasız gidişine...
Nedeni olmadan ellerimden kayıp seyretmeye...
Gözlerine bir daha bakamayacağıma...
Gerçekten üzüldüm...

İnan, çok üzüldüm...
Üşüyor musun yoksa
Ya da titriyor musun yavru bir kuş gibi
Üzülme, yanımdayım demek isterdim

Ama ne yazık ki çok uzaksın bana...
Uzaksın, göremiyorum...
Uzaksın, dokunamıyorum...
Ama seni bekliyorum

Gelmeni, halimi görmeni
Bekliyorum...
Yine bana sarılmanı
Seviyorum demeni...

Bekliyorum...
Aniden gelen davetsiz misafir gibi
Yüreğime su serpen ilacım gibi
Karanlıkta doğacak ışığım gibi
Bekliyorum...

Ne mutlu ne ümitsiz
Hayallerde güzeldik
Ve hiç bırakmayacaktık
Ama olsun ben beklerim

Kim olursa olsun
Kim ne derse desin
Ben seni sevdim
Ve de hep seveceğim

Beklerim...
Ummadığım anda aşık olduğum kadınım
Ummadığım anda hayatıma renk kattın
Bekliyorum hala...
Yağan yağmurda, ıslak sokaklarda

Bütün aşk şarkılarında
Seni andım, seni düşündüm
Beklerim, bekliyorum da
Korkusuzca, amansızca

Yılmadan, gözümü korkutmadan bekliyorum...
Gitmeni değil, gelmeni istiyorum
Bitmesini değil, yeniden başlamayı
Gülmeyi güldürmeyi, sevmeyi sevilmeyi

Bekliyorum...
Gitmiyorum bir yere
Sen de gitme olmaz mı?
Kurarız bir yuva, iki de çocuk...

Ne güzel değil mi?
Ama inan bunlar hep hayal
Bekliyorum seni
Son nefesimde de olsa...

Seni görmeden ölmek istemiyorum
Ve hayallerimin kıyısında
Sessiz sedasız bir şekilde
Seni bekliyorum...