!
Nihayetinde bir yaratılışın sahnesindedir insan
Beşerlikten kurtuluşla hakikatin iklimine koşan
Bazen korkan bazen de umutla anlamlaşan can
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Yedi düvel bir araya toplanıp cenk yapsa eğer aşk yoksa
Ve muhabbet bulunmuyorsa sadakat unutulmuşsa başka
Mazi anlatmıyorsa, ati gayreti umuda yetişmiyorsa hasta
İşte bir kul olmak, bu noktayı nazarın hazzıyla anlaşılırsa
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta