Korkarım Yolda Kalırım

Nasıl inanırım her tatlı söze
Kimle yola çıksam yolda kalırım
Kader yıllar önce getirdi dize
Gülşende kuru bir dalda kalırım

Sevda beldesinde köz gibi yanan
Ben olurum yine aşka son kurban
Aşikar edemem bu aşkı inan
Kem sözlere düşer dilde kalırım

Canan elbet adam gibi sevilir
Kalbine soruver hele beni bir
Kimler var gönlünde daha kim bilir
Belki sıfır gibi solda kalırım

Allah için kötü diyemem sana
Verdiğin her acı haz verir bana
Şikayetim yok aşkı Yaradan’a
Derya ortasında çölde kalırım

Kafdağı’nı mesken tuttu efkarım
Vuslata ermeden inmez korkarım
Gel desen kapına sana koşarım
Bakarsın bir elim zilde kalırım

Akıl arzulara zulüm ediyor
Gönül yürü dese hayır dur diyor
Son deminde ömür boşa gidiyor
Akan göz yaşında selde kalırım

Haydi köprüleri yakıp yıkalım
Aşıklar yurduna yola çıkalım
Ak kısraklar gibi kanat takalım
Uçar gidersin ben, nalda kalırım

Tam zamanı sonra olmaz kazası
Ölüm ise eğer aşkın cezası
Kurulursa bir gün idam sehpası
Sen azat olur ben, elde kalırım

Dağları taşları yakar bu narım
Senle cehennemde bile yanarım
Haydi yanalım de ben yine varım
Sen duman olursun, ben külde kalırım