Kork bu çağın insanından,
Vicdanını söküp atmış kalbinden,
Siyah bir nehir gibi akıyor şimdi kan,
Kinle dolmuş her bir an.
Acının çığlıkları duyulmaz olmuş,
Her yeni gün bir cinayete gebedir.
Söylenmez bir dilin dili
Kimsesizdir,
Suskunluk denizinde bir gemi gibi,
Batmıştır!
Ellerinde dikenler, dudaklarında zehir,
Gülümserken bile bir kılıç kadar keskin,
Kırık bir ayna her baktığı yüz,
Yansıtmaz artık ne güzel, ne narin,
Yalnızca korku ve yalnızlık,
Bir çöl gibi susuz,
Bir dünya ki,
Her yeni gün,
Bir kez daha ölür!
Kayıt Tarihi : 9.8.2025 14:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!