Aşkı çocuk oyunlarında buldum ben
Hangisinde biliyor musun?
Körebe...
Evet körebe!
Sen körebe oluyordun,
Ben etrafındakilerden bir teki...
O eşarbın altındaki gözlerine vurulmuştum belki de...
En garibi de neydi biliyor musun?
Benim yüzüm bu masum çocuk oyununda bile gülmedi...
Sen, yakalaman için olduğu yerde duran beni hissetmeyip
Diğerleriyle paylaştın bu oyunu...
Ve ben ağlaya ağlaya eve dönüp
Anneme uydurduğum bir kaç ağlama masalıyla yetindim
Bu aşk boyu...
Kayıt Tarihi : 22.1.2010 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşkın gözü körse, oyunu da 'körebe' olur... Doğal olarak...
Şiiri ve şaireyi kutlarım...
Çocukluk işte kıymet bilmedik zamanında
İş işten geçmenin saatlerini anladık pişmanlık anlarında
Çilelerimizi örüyoruz işte şimdide hayatın girdabında
Tebrikler Gökkuşağının Ağrılı Rengi
Birol Hepgüler.
Çok güzel bir şiirdi..
Tebrik ediyorum..
Saygı ile.. Ve, çok çok teşekkürlerimle..
TÜM YORUMLAR (23)