Koray Atalay Şiirleri - Şair Koray Atalay

Bir bardak içinde, şıngırdar kaşık.
Yaprak, çiçek ,çimen, Güneş barışık.
Gönle doğan huzur, ruhuma ışık.
Sırt verir çınara, yalnız bir adam.
Dağlara sevdalı ,dağlara aşık.

Her ecnebi astı, boy boy tabela;
Sanki cadde ,sokak, bu şehir gurbet.
Örüldü dilime ,püsküllü bela;
Öz vatanda kaldım, özüme hasret.

İşledi Demire, kırıldı dişler.
Hazin bir manzara, dört gün Mamak'ta.
Ne giden bitti ne yeni gelişler.
Daldık bir efkara, dört gün Mamak'ta.

GÜLİSTAN
Gülistan'da bir gül, açmış dalında;
Uzansa ellerim, dikeni batar.
Oya yazmasında. desen şalında;
Has gülün sevdası gönülde yatar.

Kuvvacı şehir
Bu toprakta yatan, kefensiz şehitten;
Feyz aldı yürüdü, onbaşı Seyit'ten.
Gür bir ses yükseldi, Alacamescid'den;
Kuvayimilliye, şehri Balıkesir.

Durmaz dalda şimdi , gelmişse vakit .
Solgun sarı yaprak , düşer toprağa .
Derman olmaz nakit , ne de bir akit .
Rüzgar verir yönü , düşen yaprağa .

Duman , sise sardı ; dağı , ovası .