Çok temiz,
Çok mahzun,
Çok masum bir yüzü vardı.
Ufka dalgın gözleri,
Yüreğimde kor yangınları başlattı…
Sensizlikmiş acılarım,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
' Çok temiz,
Çok mahzun,
Çok masum bir yüzü vardı.
Ufka dalgın gözleri,
Yüreğimde kor yangınları başlattı… '
Ansızın gelen bir sevdanın yangınlarında kor olan yüreğin ritmik atışları, haykırışları ve ellerini o ellere uzatışları; ' tut!...' diye...
Ve geldiği gibi aynı hızla mesafeler yaratan, suskunluğa bürünen...Kendi suskunluğunda binlerce kez bölünerek çoğalan bir ütopik rüya...
' ................
Zerafet esiyor,
Asalet soluyordu.
Bir çığ kopardı gelmeleri.
Anlamlı bir cevaptı anlayana her adım!
Nezih bir varış oldu düşman çatlattı… '
Tıpkı gelişindeki gibi: Asil, vakur, sessiz ve alev alev...Kora düşen çığ...
meleğin ve çığın beyazında soğumaya bırakılmış yüreğin sesini kim duyar ki, kendinden başka?..
Ne güzel duygular, ne yalın ve içten söylemler...Kaleminize saygı, değerli dost...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta