İçimdeki avareliğin ademe savruluşunu
Ve son geldi sona dayandı sınırı geçmiş mayınlargibi
Yanlız kimsesiz bir başına derin sessizlikte.
Selvilrin gölgesinde değilim artık inan
İçinden geçen orman tükendi umutlarımın
Keskin virajlar denk geldi kör tesadüfe belki
Mızrak mesafesinde durabilen ölü geldi belki
Kırmızıya duyarlı boğa gibi kızgın ve deliyim artık inan
Yaşayıp yaşamadığını hiç sorma içimdeki avareliğin
Haberim yok kendimi sinemdeki karanlığa gömdüğümden beri
Kayıt Tarihi : 3.4.2008 03:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)