Kör Sabahlar Şiiri - Meral Yağcıoğlu

Duvara mıhlı zaman
Meçhule koşmaktan
Takatsiz yelkovan, arzusuz akrep
Öldü zamansızlıkta, durdu hayat
Saplandı yürek derinine
Akıttı zehrini akrep
Derinlerde iğnesi, kanar
Kör sabahlar
Uyandı zindan geceye
Karardı dünya
Kapıda gözler
Bekler can şenliği
Kayboldu gürültülü sessizlikte
Telaşlı tükenen ümitler
Korku sardı
Bir nefes aradı panikle
Sarıldı, kavuştu eller koynunda
Kopan fırtına, esti savurdu
Yağdı üzerine, ağladı feryat figan
Çaresiz, fersiz gözleri
Yaralı yüreği kanamakta
Duran zaman zehirli
Akrep iğnesinde sönen hayat
Pas tutmuş menteşesi sürgülü kapı
Tutuldu doğmayan güneş
Silindi tüm hikaye
Okunmaz artık şiir
Soyundu düşlerinden imgeler
Çırılçıplak ortada hayaller
Kucakladı sonunda kara toprak
Yoldaş oldu sıcak ölüm
Kayboldu çakıl taşları arasında
Fosilleşen sevda, ölgün yürekte beden
Çiçeklenir mi bilmem
Yeni yetişen fidelerde
02/02/2005