Kör Nokta Şiiri - Hüseyin Ünal (iğdecik)

Türkü dağına kar düştü,
Haramiler tuttu yolu.
Çamlıbelde geçit yok kanılara,
Uyku bebelerin,kuşlarda korku,
Kör nokta,kara perde,
Eller de tutulu gözler de.
Çıkıp bir Allahın kulu,
Işık ilerde,ışık yakın berimizde,
Diyemedi.
Denize ateş düştü,
Korsanlar kesti yolu.
Azgın köpükler Akdeniz de,
Kara delik, kör nokta,
Bir gün bir Allahın kulu çıkıp ta;
Girdik durgun sulara,
Olimpos gerimizde,
Bebekler de uyusun kuşlar da,
Işık elimizde diyemedi.
Çimene gül düşmedi,
Türkü’ye çığlık düştü.
Tuttu yürekleri yangı,
Ozanda korku,
Kalemde korku.
Esrik rüzgarlar damda,
Bir gün bir Allahın kulu çıkıp da;
Işık önümüzde aha…
Barışı çemen de bir daha,
Yeşertelim diyemedi.
Kan düştü toprağa,anlağa korku,
Kitabın adı başka.
Yol oynak,toprak gebe,
Yarına ne doğacak?
Hangi olmaz ötekine neden,
Çıkıp bir Allahın kulu bir daha,
Işık önümüzde,
Tutuşturun elleri birbirine,
Bırakmayın diyemedi.
Köye ayrılık düştü,
Albastı kadınları.
Erken uyandı Emine,
Erken uyandı Mehmet,
Erken onlar çıktılar.
Yürekler parça parça,
Ürkek adımlarla düştüler yola.
Bir gün bir Allahın kulu çıkıp da;
Işık evimizde,ışık hemen,
Tutun yansın.
Bebeler burada uyusun,
Burada uyansın diyemedi.