Kör kuyuya taş atıyorum, ses gelmiyor.
Yangınımı söndürecek su, o kuyuda halbuki.
Anlamıyorum, anlamak istemiyorum.
Kuyunun duvarları gibi taştan yüreği.
Sabır, sabır, ya sabır diyorum.
Kırılsa da kalbim, susuyorum.
Bir umut bekliyorum,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
