Kör Kerpeten Şiiri - Belgin Erturk

.
.
.
.
//bütün günahların iki kaşının arasında çekilirken hesaba
söyler misin bana halen inancın var mı aşka//

geçmişi alırsın karşına
taş duvarlara çarpar yıllar
çırpınır zamana karşı
yaşam diz çöküş terli akşamlara

gösterişli bir veda düşlersin
ardından gün geceyi örer
sen kaldırımlara sarılırsın
su yürür yanık ellerine
boğazında kirlenir sesin

aşkta yalan sözlerin gibidir
keser ipini
keserde
soluksuzken nereye

bir hikaye ararsın yazgına
gözlerinin eteğinde en yakın kıyın
mavi mavi dolanır dudağında –etinde-
canına bulanır aşk
güne ilişir aklın

kaç gün var bu yasak doğuma
isimsiz adressiz
hazır mısın bu sınava

sinersin
sis devrilir gülüşüne
her sat başı hatırlatır şeytan
çıldırmadıysan söversin
kaçarsın da
ki
sorarlar adama
kaç ömür talan ettin
bunca parmak izi bu kadar ölümle nereye

kör kerpeten kuşanır aşk
yağmur koşturur ardından
kopan parçalarının
ölü kuşlarını sindirir içine

//uyanık tut geceyi
saplanır gözbebeklerine
yarım ölümle s o n s u z u m kiminle//

.
.
.